วิวาห์(อย่า)ร้าง

      

  

       โอภาส วรางกูล 

เมื่อสี่ปีที่แล้วเขาเผลอทำหัวใจของตัวเองหลุดลอยไปโดยไม่ทันได้ตั้งตัวแต่เมื่อกงล้อของโชคชะตาหมุนให้เขาได้พบเจอกันอีกครั้ง จึงไม่รีรอไขว่คว้าทั้งตัวและหัวใจของเธอขังไว้ในอ้อมแขนของเขาตลอดไป

ทิตยา พรรณราย (ต้นหลิว)

เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว เธอรับจ้างแต่งงานและอุ้มท้องให้เศรษฐีคนหนึ่ง แต่เมื่อเด็กคลอดเรื่องกลับไม่จบ กว่าจะได้แยกย้ายกันจริงจังใช้เวลาเกือบสองปี และยิ่งไปกว่านั้นดันมีชีวิตน้อย ๆ ติดท้องเธอมาอีกหนึ่งคน! 

----------------------------------

“ผมจะนับหนึ่งถึงห้า ถ้ายังไม่ออกมาผมจะพังประตูเข้าไป”

ลมหายใจของเธอสะดุดลงอีกครั้ง เสียงของโอภาสไม่ผิดแน่ เขามาอยู่ในห้องน้ำผู้หญิงได้อย่างไร?

“หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า!”

“นับแบบนี้ก็ไม่ต้องนับให้เสียเวลาหรอกค่ะ!”

-----------------------------------

“กล้ามากทิตยา กล้ามากที่หอบลูกหนีผมไปทั้งที่เรายังไม่ได้คุยอะไรกันเลยด้วยซ้ำ”

“ก็เรื่องของเรามันจบลงแล้วนี่คะ คุณได้ลูกส่วนฉันได้เงิน ฉันไม่เห็นว่ามันจะผิดข้อสัญญาของเราตรงไหน

อีกอย่างฉันไม่ได้หอบลูกหนีคุณ ฉันเองก็เพิ่งรู้ตัวหลังจากกลับไปอยู่กรุงเทพได้ไม่นาน”

***เปิดพรีออเดอร์รูปเล่ม วิวาห์(อย่า)ร้าง***

ตามรายละเอียดด้านล่าง

------------------------------------

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายพล้อตเบา ๆ ค่ะ มีอารมณ์พ่อแง่แม่งอนพอน่ารักกรุบกริบ

ฝากติดตามและกดเข้าชั้นกันไว้ก่อนะคะ เยิฟ ๆ ❤

ปล. เหตุการณ์ อิมเมจและชื่อตัวละคร และสถานที่เป็นเพียงเรื่องสมมติที่ทางผู้เขียนจินตนาการขึ้นมาเท่านั้น

หากตรงกับชีวิตของท่านใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ :)

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อความบรรเทิงเท่านั้น 

ต้องกราบขออภัยถึงความไม่สมเหตุสมผลด้วยค่ะ 

วิวาห์(อย่า)ร้าง เฉาติ่ง www.mebmarket.com ... เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว เธอรับจ้างอุ้มท้องให้เศรษฐีคนหนึ่งทางภาคใต้เพราะความจำเป็นบางอย่าง แต่เมื่อเด็กคลอดออกมาความสัมพันธ์กำมะลอกลับไม่จบกว่าจะได... Get it now